Przez lata zmieniających się trendów wnętrzarskich przyzwyczailiśmy się do pewnych prawidłowości, m.in. do symetrycznego układania płytek, komponowania z nich określonych wzorów czy prób dopasowania kolorystycznego poszczególnych elementów podłogi. Wraz z zainteresowaniem projektantów ekologią, pojawiły się aranżacje nawiązujące do recyclingu, natury i tradycji. Znaczna część z nas znakomicie czuje się w otoczeniu przedmiotów bliskich środowisku, w kolorach ziemi i w pomieszczeniach inspirowanych przyrodą. Dla miłośników właśnie takich wnętrz zostały stworzone kolekcje płytek tonalnych.
Jak uzyskać najlepszy wygląd podłogi?
Natura nie znosi sztampy. W płytkach tonalnych również jej nie znajdziemy – widoczne różnice w grafice płytek i ich wybarwieniu powodują, że płytki o charakterze tonalnym ułożone w całość nie utworzą żadnego wzoru – co jest zamierzonym efektem, dzięki któremu pomieszczenie nabiera unikatowego charakteru. W związku z tym należy się wyzbyć tradycyjnego myślenia o ich układaniu. Płytki tonalne mogą idealnie odzwierciedlać wygląd drewna, kamienia, rdzy, patyny czy spękanej słońcem ziemi. Podobnie jak na podłodze pokrytej starymi deskami – chcąc uzyskać idealny efekt – nie szukajmy podobieństw i powtórzeń.
Mieszanie płytek z opakowań
Aby efekt był łudząco naturalny, MUSIMY wymieszać płytki z kilku (minimum 3) opakowań. Płytki tonalne powstają na bazie dużej grafiki – wzoru, z którego losowo są „wycinane” poszczególne fragmenty i przenoszone na kafle. Stąd ich zróżnicowanie, które jest jednak konieczne do osiągnięcia właściwego efektu na podłodze.
Próbne ułożenie
Tonalność płytek polega m.in. na tym, że nie jesteśmy w stanie dokładnie przewidzieć efektu końcowego – podłoga pokrywana nimi zawsze jest unikatowa. Przed przyklejeniem kafli warto próbnie je ułożyć na suchej jeszcze powierzchni, by sprawdzić potencjalny wygląd podłogi. W tym przypadku możemy się również przekonać, jak prezentują się płytki brane i układane kolejno z jednego opakowania, a jaki efekt uzyskuje się, mieszając je.
Brak symetrii
Płytki tonalne nie tworzą wzorów. Nie mają też znaczników ułatwiających ich układanie. Dzięki temu każdy może w pewnym stopniu sam zadecydować o efekcie końcowym. Nie szukajmy prawidłowości tam, gdzie nie powinno ich być – rysunek słojów na desce, brukowana kamienna uliczka czy gliniana droga w kolorze ochry – są zawsze nieregularne i za każdym razem inne. Zwolennikom stylu eko zależy na możliwie najwierniejszym odwzorowaniu natury. Płytki tonalne służą właśnie temu celowi.
